Op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken heeft Wageningen UR een werkdocument opgesteld waarin de uitstoot van stikstof (N) en fosfor (P) van gangbaar en biologisch gehouden pluimvee, varkens en melkkoeien werd vergeleken.
Uit dit werkdocument blijkt dat de stikstof- en fosforuitstoot per dier per jaar van biologisch gehouden leghennen respectievelijk 22 en 17 procent hoger ligt dan in gangbare scharrelsystemen en 35 en 26 procent hoger ligt dan bij de gangbare verrijkte kooi/kolonie gehouden leghennen. De verschillen in excretie tussen gangbaar en biologisch gehouden leghennen worden voornamelijk veroorzaakt door de hogere voederconversie en de hogere stikstof- en fosforgehalten in het voer bij biologisch gehouden leghennen.
De stikstof en fosforuitstoot per vleeskuikenplaats per jaar van biologisch gehouden vleeskuikens zijn in vergelijking met gangbaar gehouden vleeskuikens respectievelijk 62 en 105 procent hoger. De verschillen in excretie tussen gangbaar en biologisch worden veroorzaakt door de lagere groei en hogere voerconversie en door de hogere stikstof- en fosforgehalten in het voer bij biologisch gehouden vleeskuikens. De lagere groei en hogere voerconversie is met name te wijten doordat in de biologische sector een ander type kuiken wordt gebruikt.
Tekst: Pluimvee – Bron: Pluimveeweb