De Vlaamse regering heeft de politieke onderhandelingen over het stikstofakkoord weer opgestart nu alle bezwaren uit het openbaar onderzoek geanalyseerd zijn.
Met meer dan 20.000 bezwaarschriften tegen het stikstofakkoord, een impressionante hoeveelheid die duidelijk laat blijken hoe gevoelig dit thema ligt. Dat een definitief akkoord niet voor morgen zal zijn staat vast. Vrijdagavond vond er al een eerste overleg plaats tussen de minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA), minister-president Jan Jambon (N-VA), minister van Landbouw Jo Brouns (cd&v) en viceminister-president Hilde Crevits (cd&v), maar het water tussen de partijen is nog diep.
Deadline
De Vlaamse regering hoopt tegen de kerstvakantie een nieuw akkoord te sluiten over het stikstofbeleid waarbij alle relevante opmerkingen uit de 20.000 bezwaarschriften uit het oorspronkelijke krokusakkoord in verwerkt zijn. Ingewijden noemen de timing van de kerstvakantie te strak en trekken zelfs in twijfel dat het Jambon lukt om voor de krokusvakantie 2023 het politieke compromis definitief af te kloppen. En eens dat er is dan moet het politiek akkoord nog in decreten worden omgezet.
Rode lijst
Met minder dan 1 procent van de totale ammoniakreductie van het stikstofakkoord was er vooral veel commotie omtrent de ‘rode lijst’ met 41 bedrijven, de zogenaamde “piekbelasters”, die tegen 2025 moeten sluiten.
Terwijl Demir er lang niet happig op was om aan de parameters te sleutelen, valt in N-VA-hoek nu te toch horen dat dat waarschijnlijk nodig is. “Voor de juridische robuustheid moeten we afstappen van de lijst met rode bedrijven uit 2015, maar wel de criteria van toen toepassen op de situatie van de bedrijven vandaag”, zegt een regeringsbron aan De Tijd.
Flexibiliteit
Jambon is deze week op buitenlandse missie in Japan, maar bij CD&V valt te horen dat het spierballengerol van Demir de stikstofgesprekken bemoeilijkt. “De doelstellingen die zijn afgesproken staan voor ons niet opnieuw ter discussie”, klinkt het. “Maar we willen wel meer flexibiliteit in de weg er naar toe. Een voorbeeld is om niet naar stikstofreductie te kijken op stalniveau maar op bedrijfsniveau.”
Bron: VILT/De Tijd