Voor wie graag een eitje eet, wordt het op eieren lopen. De Standaard focuste in één van zijn artikels op de eierprijs, die de voorbije twee maanden fors duurder is geworden. Politieke beslissingen zijn een onderdeel van de oorzaak. Een gegeven waarvan de invloed de komende jaren sterk zal toenemen.
Op de eiermarkt in Kruisem betaal je voor 100 bruine scharreleieren 13,96 EUR. Begin september was dat nog maar 9,76 EUR – de prijs steeg met meer dan 40% procent. Bij witte eieren uit verrijkte kooien is die stijging zelfs nog groter.
Volgens Annabelle Vanhaecke, sectorvoorzitster leg van de Landsbond Pluimvee, zijn er drie hoofdoorzaken. “Alvorens dieper in te gaan op de materie is het belangrijk het onderscheid te kennen tussen tafeleieren, die je in de winkel koopt, en industrie-eieren. Tafeleieren zijn allemaal scharreleieren, terwijl industrie-eieren uit verrijkte kooien komen. Die industrie-eieren zijn voor een internationale markt omdat ze verpoederd worden tot ingrediënten voor de voedingsindustrie. Vooral vanuit de VS is de vraag naar dat poeder groot, omdat vogelgriep daar hard heeft toegeslagen, waardoor ze nu veel minder leghennen hebben. Niet alleen in de VS, maar ook in enkele belangrijke eierproducerende Europese landen heeft vogelgriep voor een significante afname van de eierproductie gezorgd”. Vanhaecke schat dat zo’n 36% van de eierproductie in Vlaanderen voor de industrie bestemd is. “Normaal zijn industrie-eieren een pak goedkoper dan meer lokaal geteelde scharreleieren, maar door de hoge vraag vanuit de industrie steeg de prijs zelfs boven die van scharreleieren, waardoor die ook snel duurder werden”.
Een andere belangrijke oorzaak waarom scharreleieren snel duurder worden is volgens Vanhaecke een gebrek aan leghennen. “Vroeger produceerde België meer eieren dan alle Belgen konden opeten. Sinds een jaar of vijf is dat niet meer het geval. We zijn niet meer zelfvoorzienend”, zegt Vanhaecke. “De wetgeving rond dierenwelzijn en stikstof is heel streng geworden. Het is heel moeilijk om nog een vergunning te bekomen voor een nieuwe stal voor leghennen. Tegelijkertijd stoppen oudere pluimveehouders ermee. Politieke beslissingen liggen hier aan de basis, de komende jaren zal onze zelfvoorzieningsgraad verder afnemen. Dat dit zich voordoet voor een basisproduct als ei is zorgwekkend. Evenals dat het tekort aan eieren hier wordt opgevuld door eieren uit Oost-Europa waar de regels voor milieu- en dierenwelzijn veel soepeler zijn. We consumeren wat we niet meer mogen produceren.”
“Daarnaast wordt de prijsstijging versterkt door het seizoenseffect. De prijzen voor eieren stijgen altijd in de aanloop naar de kerstperiode, omdat de voedingsindustrie dan volop zoetigheden maakt. Nadien zakken de prijzen om dan weer te stijgen rond Pasen.”
Annabelle verwijst ook nog naar de situatie in Nederland, een heel belangrijke speler voor de productie van eieren. “Tegen het einde van het jaar verdwijnen er daar 3,5 miljoen leghennen”, wat bijna 3,5 miljoen eieren minder per dag betekent. Om het teveel aan stiikstof aan te pakken, deelt de Nederlandse regering premies uit aan boeren diee hun kippenstallen sluiten.
De eierprijs zit wel nog niet aan de recordniveaus van 2022 – het jaar van de voedselinflatie – maar de prijzen gaan wel weer die richting uit. Voor biologisch eieren zitten de prijzen wel al op een piek.
Bron: De Standaard – Tekst: Pluimvee – Foto: Shutterstock