Rechtop vangen leidt tot een te lange laadduur, kost haast dubbel zoveel en de meerwaarde op vlak van bepaalde dierenwelzijnsparameters is minimaal. Desondanks wordt de rechtop vangmethode als heilige graal de buitenwereld ingestuurd. De pluimveesector betreurt de zekere vooringenomenheid die er volgens de sector speelt.
Afgelopen vrijdag 4 april verdedigde Femke Delanglez haar promotieonderzoek aan de Faculteit Diergeneeskunde te Gent, met als hoofdpromotor Frank Tuyttens (ILVO, UGent). Het doel van het onderzoek was om op een ‘diervriendelijkere’ manier vleeskippen en uitgelegde leghennen te vangen en in te laden voor transport richting slachthuis. Er werd daarbij een vergelijking gemaakt tussen rechtop, conventioneel en machinaal (vleeskippen) vangen op het gebied van arbeid, productieverliezen, dierenwelzijn en maatschappelijke aanvaarding.
Duur vangproces
Om duizend vleeskippen te vangen, had men gemiddeld 1,09 manuren nodig op de conventionele manier en 1,69 manuren via het rechtop vangen. Bij leghennen bedroeg dit respectievelijk 4,85 en 8,17 manuren. Haast dubbel zo lang!
Belangrijke randinformatie is dat bij vleeskippen slechts de eerste 5.000 dieren rechtop werden gevangen, bij leghennen slechts 3.000. “Bij een marathon is iedereen de eerste 5 km nog fris en monter, maar eens aan km 38? Navraag bij vangploegen leert ons dat volledige stallen leegladen tot drie keer zo lang duurt. Als je weet dat men zo’n 5 uur doet voor een stal van 40.000 vleeskippen op de conventionele manier, betekent dit dat de totale laadduur bij rechtop vangen zo’n 15 uur zou bedragen! De duur dat de dieren zonder voeder zitten gaat op die manier zelfs in tegen wat wettelijk is toegestaan. Bovendien zitten de dieren zodoende veel langer in een stressvolle situatie dan bij de conventionele manier. Dit bijkomend negatief aspect wordt onvoldoende belicht in het onderzoek.”
Duurder!
De vangkost voor 20.000 vleeskippen kwam uit op 1.242 EUR indien men dit op de conventionele manier deed, deed men dit via het rechtop vangen kwam men uit op 1.880 EUR (x1,5!). Dit resulteerde in een extra kostenpost van respectievelijk 0,012 euro per kilogram levend gewicht.
Voor het vangen van 20.000 leghennen kwam men uit op 4.506 euro indien men dit op de conventionele manier deed, deed men dit via het rechtop vangen kwam men uit op 7.984 euro (x1,8!). Als deze extra kosten teruggerekend werden per ei dat deze hennen in hun carrière leggen, kwam men uit op een meerkost van 0,0005 euro per ei.
“Door dit zo voor te stellen heeft men een zeer verkeerd beeld van de meerkosten. Het vele extra werk en de sterke toename van het aantal vangers dat nodig zal zijn. Vangers die er de dag van vandaag al niet of nauwelijks zijn. Bovendien stellen vangers dat rechtop vangen meer belastend en vermoeiend is en bij alternatieve huisvestigingssystemen bovendien veel gevaarlijker. Of hoe moet men in het systeem bewegen en balanceren zonder handen? Men heeft namelijk met twee handen een kip vast. Dergelijke belangrijke zaken worden onderbelicht in het onderzoek.”
Slachthuisbepalingen
Bij leghennen werd er geen significant verschil waargenomen op vlak van DOA’s en percentages afkeur en verwondingen (blauwe vlekken op vleugels en borst). Alleen voor het percentage blauwe plekken op de vleugels werd een significant lager percentage vastgesteld bij de rechtop vangmethode (1,13 versus 1,73 procent bij conventioneel).
Bij vleeskuikens stelde men een significant verschil vast in percentages verwondingen (15,4 procent via de rechtop vangmethode vs. 16,8 procent bij conventioneel.
Pluimveesector betreurt de zekere vooringenomenheid
“De Landsbond Pluimvee betreurt sterk de mate van vooringenomenheid die weerspiegeld wordt in de uitvoering en conclusies van het KIPVANG project door deze onderzoeksgroep. Wie het doel in de intro herleest, bemerkt direct dat men spreekt over een ‘diervriendelijkere’ manier (t.o.v. het conventioneel vangen) terwijl dit net hetgeen is wat men wou onderzoeken. Alsof al op voorhand vastlag wat het resultaat moest zijn. Deze insteek namen wij doorheen het volledig onderzoekstraject waar en uitte zich ook in het gegeven dat (mogelijks bijkomende) negatieve zaken onderbelicht werden”, aldus Martijn Chombaere, beleidsmedewerker bij de Landsbond Pluimvee.