Volgens een Amerikaanse studie zouden er 68 procent meer braadkippen moeten aangehouden worden indien er volledig wordt overgeschakeld op traaggroeiende lijnen om éénzelfde hoeveelheid kipfilets te bekomen als bij conventionele lijnen. Hiermee kan de milieu-impact aanzienlijk groter uitvallen dan eerst gedacht.
Dit beweert Dr. Anthony Pescatore, professor aan de Universiteit van Kentucky, college van landbouw, voeding en milieu. In de studie werden de resultaten vergeleken van een conventionele hybride (Cornish Cross) met enkele trager-groeiende lijnen, waaronder Red Ranger.
Cornish Cross vs. Red Ranger
Na analyse van de resultaten maakten de onderzoekers een predictie van hoeveel meer bronnen er zouden moeten aangesproken worden om éénzelfde hoeveelheid vlees te produceren voor een Cornish Cross als voor een Red Ranger. Volgens de studie zouden de volgende verhogingen nodig zijn om 1 miljoen pounds (453.600 kg) hele karkassen (zonder organen) te produceren:
- 9 procent meer braadkippen
- 7 procent meer braadkippenplaatsen
- 28 procent meer voeder
- 27 procent meer voedertransport
- 9 procent meer slachterijtransport
- 9 procent meer water
- 36 procent meer slachtafval
Daarentegen is de verenigde staten, net zoals Europa, een filetsmarkt. Wordt dezelfde berekening gemaakt op basis van 1 miljoen pounds filetsvlees dan zouden volgende verhogingen noodzakelijk zijn:
- 68 procent meer braadkippen
- 66 procent meer braadkippenplaatsen
- 97 procent meer voeder
- 100 procent meer voedertransport
- 68 procent meer slachterijtransport
- 68 procent meer water
- 95 procent meer slachtafval
Conclusie
“Uit deze studie kan geconcludeerd worden dat het omschakelen naar trager groeiende lijnen een impact zal hebben op de economie en de duurzaamheid van de braadkippenindustrie en dit zal uiteindelijk leiden tot een negatieve impact op het milieu”, zei Pescatore.
Tekst: Pluimvee – Bron: WattAgNet