De fluctuerende eierprijzen van de afgelopen jaren bezorgen eierbrekers grote kopzorgen.
“Doordat veel verwerkers liefst met vaste jaarprijzen werken, lopen eierbrekers grote financiële risico’s nu dat de eierprijzen al enige tijd stijgend zijn”, vertelt Katrien Vandenbogaerde van eierbreker Pond’Or uit het Vlaamse Zedelgem.
Eierbreker Pond’Or uit Zedelgem is één van de vier overgebleven eierbrekerijen in België. De eierbrekers zijn steeds meer overgeleverd aan import om aan de vraag van verwerkers te voldoen. Veel beterschap is er niet in zicht. „De vraag naar eieren en eierproducten stijgt, terwijl het aanbod steeds verder daalt door milieu- en klimaatmaatregelen en calamiteiten als vogelgriep”, vertelt Jan Vande Wiele, voorzitter van de Unie der Belgische Eiproductenindustrie (UBP), tegen het Vilt.
De eieren van Pond’Or uit Zedelgem komen in hoofdzaak van een twintigtal leghennenhouders in West-Vlaanderen en uit de Noorderkempen, geeft Katrien Vandenbogaerde aan. Met veel bedrijven werken ze al jaren samen. „Daarnaast importeren we in toenemende mate eieren uit bijvoorbeeld Polen of Frankrijk. Waar we voorheen nauwelijks invoerden, importeren we momenteel op jaarbasis zo’n 20 procent van onze eieren. Op piekmomenten, voor de Kerst of voor Pasen, ligt dat percentage hoger dan in rustigere periodes.”
Vraag neemt verder toe
De vraag naar eieren neemt in West-Europa steeds verder toe. Zo steeg in Duitsland de eierconsumptie in 2022 met negen eieren per persoon. Jan Vande Wiele vindt dit zorgelijk: „Aan de ene kant neemt de vraag steeds verder toe. Aan de andere kant daalt het aanbod.
Dat heeft enerzijds te maken met het klimaat- en milieubeleid, hierdoor is er een grote druk op de veestapel. De Belgische leghennenstapel is in tien jaar tijd afgenomen van 11,5 à 12 miljoen leghennen naar 8,5 à 9 miljoen nu, waardoor ons land niet langer zelfvoorzienend is. We zijn dus op import aangewezen.”
Jan Vande Wiele kijkt zorgelijk naar de toekomst. „Op lange termijn maken we ons zorgen over de beschikbaarheid van eieren. België is niet langer zelfvoorzienend en als het zo doorgaat, zal de zelfvoorzieningsgraad verder dalen. Hierdoor word je steeds afhankelijker van het buitenland en daar heb je minder controle op de kwaliteit. Ik hoop dat de beleidsmakers spoedig wakker worden en beseffen dat de primaire sector, de landbouw, essentieel is voor onze welvaart. Er moet perspectief terugkomen voor de landbouwbedrijven. Er moet terug groei mogelijk zijn of tenminste een stabilisatie van de productiecapaciteit”.
Tekst: Pluimveeweb – Bron: Vilt – Foto: Shutterstock