In de landbouwcommissie van 9 januari vroeg Francesco Vanderjeugd, na een eerdere afwijzing van zijn parlementaire vraag aan minister Ben Weyts, uitleg over de economische gevolgen voor de pluimveehouderij bij een verbod op verrijkte kooien aan minister Joke Schauvliege.
Deze vraag kwam er na de recente uitspraken van minister Ben Weyts om in het volgend regeerakkoord een verbod te bekomen op het houden van leghennen in verrijkte kooisystemen. Dit klonk voor veel pluimveehouders als een donderslag bij heldere hemel aangezien ze nog maar recentelijk in 2012, door het verbod op de klassieke batterijkooien door de Europese Unie, zijn omgeschakeld naar verrijkte kooihuisvestiging wat gepaard ging met de nodige zware investeringen.
Zonder echt een concreet standpunt in te nemen, liet minister Joke Schauvliege echter wel blijken geen voorstander te zijn van een snelle afschaffing van de verrijkte kooien. Onder meer de hoge resterende leningen waarmee niet alleen Vlaamse, maar ook Europese pluimveehouders te kampen hebben speelt hierin zeker enige rol van betekenis. Momenteel hebben de Vlaamse pluimveehouders, die door het verbod op verrijkte kooien in 2012 de omschakeling naar verrijkte kooien gemaakt hebben, nog voor 25,7 miljoen EUR aan leningen lopen waarvan de langste lening pas af loopt in 2033.
Uiteraard vindt Francesco Vanderjeugd dierenwelzijn een belangrijk gegeven, maar dit dient wel op een wetenschappelijk onderbouwde manier te gebeuren. Daarnaast mag de economische dimensie niet over het hoofd gezien worden als er gesproken wordt over verduurzaming van onze landbouw.
Polarisatie en louter op emotie gebaseerde stellingen zijn een slechte raadgever om deze problematiek aan te pakken.
Francesco Vanderjeugd pleitte dan ook voor een realistisch aanpak. Als er amper zeven jaar geleden zware financiële inspanningen zijn gevraagd aan de pluimveehouders, die voor een gemiddeld bedrijf met 60.000 leghennen al gauw 900.000 euro bedroegen, kan je de sector amper enkele jaren later niet opnieuw verontrusten en op hoge kosten jagen terwijl hun leningen nog een hele tijd lopen. Bovendien zijn er eveneens nadelen verbonden aan alternatieven voor verrijkte kooien. Eveneens in scharrel-, uitloop- en biologische systemen stellen zich specifieke problemen, denken we hierbij vooral op een groter risico op gebroken borstbenen, een hogere onderlinge agressie, hogere stofconcentraties, hogere immunologische- en parasitaire druk,…
Bron: Eigen verslaggeving